Blogs

We delen zelf graag onze leukste tips in Limburg. Maar het is net zo leuk om dit ook aan anderen te vragen zodat we zeker weten dat we echt niks leuks missen. Dat doen we middels de ‘insider tip’ rubriek, die regelmatig terug te vinden zal zijn op Liefs uit Limburg. Dit keer laten we Joop Wolters aan het woord:Joop WoltersIs 36 jaarGeboren in LimbrichtWoont in EchtIs energiemaker, moderator, trainer EN ondernemer bij Plek C

De Proeftip

Waar ga jij het liefst iets eten of drinken?"Ik ga graag naar Tapperie de Gats op de Markt in Sittard. Een combinatie van Limburgse gastvrijheid, heerlijk eten met een vleugje “van vreuger”. Bovendien is er voldoende keuze uit de meest bijzondere speciaal biertjes. Ik geniet van de ketel op tafel, de sla zoals oma die ook maakte en het heerlijke malse vlees. Een aanrader voor iedereen die houdt van een heerlijk bord eten. Niet sterren-chique, maar wat mij betreft wel sterren-waardig".

Markt 20, Sittard

Wij maakten eerder een stadswandeling door Sittard. Bekijk het hier.

De Doetip

Als je 1 activiteit mocht noemen: Wat doe je dan het liefst?"Dan is dat ThijsArt in Susteren. Een kleine galerie waar Thijs je persoonlijk ontvangt voor een heerlijke kop koffie, gepersonaliseerde kunst op maat, toffe cadeau-items en workshops. De workshop “tapasplanken schilderen” staat garant voor plezier, creativiteit en een toffe avond met vrienden of collega’s. Ik ben fan van zijn werk en ik volg hem met veel plezier op Facebook en Instagram".Feurthstraat 18, Susteren

Ben jij ook een insider en deel je graag je beste tips? Stuur ons een mailtje: info@liefsuitlimburg.nl

Er is veel te doen in Limburg en wij struinen met plezier deze activiteiten af. Maar er worden ook veel eenmalige feestjes, rommelmarkten, exposities, voorstellingen, beurzen, etc. georganiseerd en ook daar zijn wij altijd voor in. Natuurlijk delen we deze tips graag met jullie, doe er dus je voordeel mee.Dit willen wij niet missen in januari:Zèn op Zondag Yin Yoga op 13 januari | WeertYoga op zondag, heerlijk toch. Lekker ontspannen je week afsluiten. Een beetje ontspanning doet ons altijd goed en er is geen betere manier om dat te doen dan met yoga. Yogamassage Weert organiseert op 13 januari Zèn op zondag met Yin yoga, de tegenhanger van de dynamische Yang yoga. Deze vorm van yoga richt zich op het bindweefsel en op ontspanning. Ervaring met yoga is niet nodig. De kosten zijn 10 euro per persoon. Aanmelden via info@yogamassageweert.nlBeer best friends op 19 januari | RoermondBier drinken met je beste vrienden. Beter gaat het niet worden. Tenminste, dat vinden wij! Jill Murphy's in Roermond organiseert deze avond. Een waarbij het proeven van speciaal biertjes met beste vrienden centraal staat. De chef duikt de keuken in voor heerlijke bier en food combinaties. Je kunt erbij zijn voor € 27,50 p.p.Reserveren en meer informatieZweit veur leid op 20 januari | MaastrichtDe maand januari staat in het teken van goede voornemens, gezond eten en lekker bewegen. Op 20 januari kun je je conditie testen tijdens Zweit veur leid. Dit jaar is een speciale versie, want de run bestaat 25 jaar. Je loopt door de binnenstad van Maastricht en loopt voor het goede doel. De afstand kun je zelf kiezen (3, 6, 9 of 12km). Wij lopen in ieder geval mee, net zoals ieder jaar. Tot aan de startlijn!Lees hier voor meer informatieRewind op 25 januari | MaastrichtWe love R&B en HipHop! We hebben de feestjes van Rewind dan ook al meerdere keren bezocht. Echt een feest, van begin tot eind. Zoals zij zelf zeggen "spoelen we terug naar de hits van toen en fast forwarden naar de hits van nu". Dit keer in de muziekgieterij. Er zijn nog kaarten, ben er snel bij, want het is altijd zo uitverkocht.Klik hier voor je ticketsStormbaan in het zwembad op 27 januari | VaalsBij Landal hoog Vaals kun je uittesten in hoeveel tijd je de stormbaan op water kunt trotseren. Lachen, gieren, brullen lijkt ons dat. Iedere zondag van 14.00 - 19.00 kun je gaan proberen. Een normaal entreeticket is voldoende.Meer informatie is hier te vindenHave fun in januari!Liefs,Fleur & Ellis

Op een avond in december stond er een uitje op de planning voor de medewerkers van mijn vaste job. Wat we gingen doen was nog geheim (ok ok, ik wist het stiekem al een beetje). In de namiddag van onze werkdag werd het officieel onthuld: we gingen wijnproeven bijThiessen Wijnkoopersin de binnenstad van Maastricht. Hier had ik zin in. Ik was wel vaker in de winkel van het pand geweest maar nog nooit in de wijnkelders, tot nu.

Ontstaan

In 1717 begon koopman Guillaume Thyssen zijn wijnhandel in hartje Maastricht. Dit was het begin van de bijzondere geschiedenis van Thiessen. Nu, meer dan driehonderd jaar later, is dit pand nog veel meer dan een wijnhandel.

Wijnkelders

Na binnenkomst bij de algemene entrée, werden we meteen geleid naar een opengeklapt luik, naast de winkel, dat uitkwam in de wijnkelders. Ik was heel benieuwd wat ik ging aantreffen. De eerste ruimte die we via een trap naar beneden inliepen bleek een super sfeervolle locatie onder halve bogen. Er stonden diverse hoge tafeltjesmet water en verschillendesoorten kaas & worst. De eerste wijn (cremant, een mousserende wijn) werd ondertussen uitgedeeld in champagneflutes.[caption id="attachment_2268" align="alignnone" width="1024"]

Ingang wijnkelders[/caption][caption id="attachment_2252" align="alignnone" width="1024"]

Eerste kelder[/caption][caption id="attachment_2200" align="alignnone" width="1024"]

Glaasje bubbels[/caption]We kregen een uitgebreide uitleg over het wijnhuis en de wijze waarop de wijn die wij in onze handen hadden wordt gemaakt. Na wat proeven en kletsen kregen we allemaal een glas droge witte wijn en liepen door naar de volgende kelder. Deze stond in het midden vol met vaten en aan de zijkanten lagen wel honderden flessen. We kregen uitleg over het bottelen en bewaren van wijn.[caption id="attachment_2278" align="alignnone" width="1024"]

Wit wijntje proeven[/caption][caption id="attachment_2259" align="alignnone" width="1024"]

Honderden wijnflessen tussen de vaten[/caption]De oudste kelder dateert uit de 14e eeuw en maakte ooit deel uit van de Maastrichtse vestingwerken. Eeuwenlang al zijn deze koele kelders de perfecte plek voor wijnopslag.

Schatkamer

Door de eeuwen heen werden heel wat bijzondere, unieke flessen verzameld. Die worden bewaard in een speciaal gedeelte van de historische stadswijnkelders: het schatkamertje. Ook hier mochten we even spieken. Maak je geen illusies, de flessen zitten achter slot en grendel dus (stiekem) proeven zit er echt niet in.

Rode wijn

Na ons bezoek aan de schatkamer liepen we langzaam terug naar de eerste kelder. We hadden ons glas witte wijn inmiddels leeg dus nu restte ons nog: juist, een rood wijntje. We kregen een glas Matsu, de middelste variant. Deze wijn kende ik al, deze heeft een heerlijke volle smaak en is herkenbaar aan het etiket waar een mannenhoofd opstaat. Er zijn 3 varianten, afhankelijk van de leeftijd van de wijnranken (jong-gemiddeld-oud). Een leuke fles om te geven maar zeker ook om zelf te proeven.Na de proeverij werden wij nog getrakteerd op een diner, boven in een mooie andere zaal van Thiessen. Mocht je nog op zoek zijn naar een mooie locatie/ leuke activiteit om te doen met een groep? Dan zou ik zeker eens hier kijken.Liefs,Fleur

Het was regenachtig, maar dat mocht de pret echt niet drukken. Samen met mijn hardloopmaatjes ging ik een ommetje maken, door Mesch wel te verstaan. Normaal gesproken doen we dit dus niet wandelend, maar rennen we samen op de Atletiekbaan. We vonden deze wandeling een mooi alternatief voor onze 'nieuwsjaarsborrel'. Daarvoor reisden we dus af naar Mesch. Eerst een hapje en daarna een ommetje. Het was een avontuur, ik vertel je waarom.

Mesch

Waarom Mesch? Het is niet mega ver rijden vanaf Maastricht, waar we alle vier wonen, en we waren er nog nooit geweest. In ieder geval niet bewust. Daarnaast heeft Mesch iets speciaals. Het is namelijk het zuidelijkste kerkdorp van Nederland en ligt aan het riviertje de Voer. In het Limburgs zeggen we trouwens 'Misj'. We zochten een wandelroute uit en een plaats om onze buiken te vullen en gingen op pad.

't Piepke

Een plek om wat te eten was nog best lastig in Mesch. Het is echt een piepklein dorp, dus de horecagelegenheden zijn op één hand te tellen. We kozen voor Café 't Piepke. Een nostalgische plek met geborduurde gordijntjes, houten tafels en stoelen, tegels op de grond, oude muziek uit de speakers en typische café lunchgerechten. Denk aan uiensoep, broodjes en salades. We gingen voor het 12-uurtje, wat een dagsoepje was met twee boterhammen naar keuze. Wij hebben ons hier echt kostelijk vermaakt, door de inrichting, de lieve bediening en de totale ambiance. Je gaat zomaar 30 jaar terug in de tijd.

Terrein verkennen

We hadden via internet een wandelroute gevonden: het ommetje door Mesch. Er waren twee mogelijkheden, namelijk een wandeling van 4 km en een van 7,5 km. We hadden goed gegeten en zin om een flink stuk te lopen, het werd dus de lange route. Voor het geval je deze route ook gaat lopen, lees je goed in, print de route uit, download hem op je telefoon, etcetc. Met alleen de uitleg op de website is het namelijk lastig om de route te volgen. We zijn daardoor regelmatig verkeerd gelopen (en hebben stil gestaan), waardoor de langste route niet 7,5 km was, maar 5,5 km.

Hoogtepunt

Ook al was de wandeling niet mega lang en het weer niet heel erg goed, we hebben echt genoten. Tussen de miezer en het zoeken naar de route zagen we dassen kuilen, prachtige vergezichten, een insectenhotel, wijngaarden, plukvelden (helaas niet in bloei natuurlijk) en een uitkijkpunt waar ik mijn hoogtevrees heb overwonnen -ahum-.Deze route is dus uitermate geschikt voor avonturiers en zeker ook voor mensen die houden van hoogtemeters maken. Want voor dit alles moet je wel wat over hebben natuurlijk. Maar dan heb je ook echt wat.

Het was een heerlijke middag, met nostalgie, activiteit en heel veel humor. Voor mij een perfect uitje.Thnx Runbuddies :)

Liefs,Ellis

PS: Hier nog een aantal kiekjes als bewijs ;)

Ooit woonde in dit pand Burgemeester Smeets van Geleen, nu kun je er iets eten en drinken. Ik ken dit pand vanuit mijn jeugd als kroeg, een bruin café met van die gehaakte gordijntjes. Wij kwamen hier nooit, het was dan ook meer een kroeg voor de harde kern (lees: de goede drinkers ;)). Vandaag de dag zie je daar niets meer van. Sterker nog 'Bie de Burgemeister' is een super hippe plek. Ik had er al veel over gehoord en als 'oud-Geleense' moest ik dit zeker geprobeerd hebben. Ik schreef eerder een blog over Restaurant Battice in Geleen. Nieuwsgierig? Lees hier

Verbouwing

Dit pand stamt uit 1920. Toenmalig Burgemeester Smeets bouwde hij hier zijn woonhuis op eigen grond. Vele jaren later heeft hier kroeg, met feestzaal, Canisius gelegen. In 2016 werd het volledig vernieuwd en in 2017 opende hier de nieuwe eet- en drinkgelegenheid 'Bie de Burgemeister'. De feestzaal werd omgetoverd tot een keuken met een aantal zitplekken en de kroeg werd een gezellig restaurant. Overal in het pand vind je een verwijzing naar een Burgemeester.

Lunchtijd

Mijn ouders wonen in Oud-Geleen, dus het leek me op vrijdagmiddag een goed idee om samen naar deze plek te lopen en er te lunchen. Het ligt midden in het dorp op het Wilhelminaplein en is echt niet te missen. Er zijn redelijk wat tafeltjes bezet wanneer wij Bie de Burgemeister bezoeken, maar kunnen nog in een bijkamer plaatsnemen. We lezen rustig de menukaart door, onder genot van een kopje thee, om te kijken waar we zin in hebben. De menukaart is 'De Gezèt van Bie de Burgemeister' (voor de niet Limbo's: Gezèt = krant), erg grappig gedaan.

En de keuze viel op...

Mijn moeder koos voor een uiensoep. Het viel op dat, waar normaal het brood met kaas in de soep ligt, het bij deze soep ernaast ligt. Handig met soppen. Mijn vader ging voor de uitsmijter ham en kaas plus extra spek. Ik ging voor de salade geitenkaas met spek. Een goed gevulde salade met warme geitenkaas en walnoten. En ook nog een paar stukken brood erbij, echt heerlijk.

Wij kwamen voor de lunch, maar deze plek leent zich ook goed voor een borrel (jaaa, ze hebben een borrelkaart!), diner of gewoon een kop koffie met een stuk vlaai. Het is een grote zaak, maar door de verschillende kamers en de jungle-achtige, hippe inrichting merk je daar helemaal niets van. Het voelt juist knus en gezellig. Wanneer je Bie de Burgemeister bezoekt, loop dan vooral even rond en ga kijken in de verschillende kamers. Sla vooral de 'serre' of keuken niet over, die zijn absoluut een bezoekje waard.

Pastoor Vonckenstraat 2
Geleen

Liefs,

Ellis& de groetjes van de Burgemeester ;)

We delen zelf graag onze leukste tips in Limburg. Maar het is net zo leuk om dit ook aan anderen te vragen zodat we zeker weten dat we echt niks leuks missen. Dat doen we middels de 'insider tip' rubriek, die regelmatig terug te vinden zal zijn op Liefs uit Limburg. Dit keer laten we Femke Wackers aan het woord:
Femke Wackers
Is 26 jaar
Geboren in Susteren
Woont in Sittard
Is Orthopedagoog

De Proeftip!

Waar ga jij het liefst iets eten of drinken? Bij Groenten van Roos. Een gezellig en knus eetzaakje in het centrum van Sittard waar je heerlijke, pure en biologische gerechten kunt eten. Alle gerechten zijn glutenvrij en lactosevrij en er wordt ook rekening gehouden met andere allergieën. Dit vind ik persoonlijk echt super, want zo kun je zorgeloos genieten. Er is ook de mogelijkheid om op zaterdagavond en donderdagavond een 3-gangen menu te bestellen en op zondag lekker te gaan brunchen. Erg lekker en leuk om te doen!

Paardestraat 22, Sittard

De Doetip!

Als je 1 activiteit mocht noemen: Wat doe je dan het liefst?Dat is het spel: Wie is de mol? in Roermond. Het spel is gebaseerd op het bekende gelijknamige tv-programma. Leuk om als bedrijfsuitje te doen of met familie of vrienden. Verschillende teams gaan op pad om vanallerlei opdrachten en puzzels op te lossen. Elk team heeft een mol die anoniem het spel kan saboteren. Erg leuk om te doen! Je leert zo ook de stad en zijn historie kennen!

‍Ben jij ook een insider en deel je graag je beste tips? Stuur ons een mailtje info@liefsuitlimburg.nl

Maasbracht: Ik ken het van restaurant Da Vinci en van de haven. Voor een afspraak met een ex-collega reisde ik graag af naar deze plek om meer te ontdekken. Hij vertelde over een nieuwe horecazaak M'Blend. Mijn interesse was gewekt om even rond te gaan kijken in deze havenstad. Havenstad? Jup! Maasbracht heeft de op één na grootste binnenhaven van Europa. Cool he? Gewoon in ons Limburg.

Maasbracht

Maasbracht ligt in de gemeente Maasgouw (daar waar ook het witte dropje Thorn ligt), aan de Maas dus en daardoor in een waterrijk gebied. Ieder jaar als ik het Solar festival (wat daar in de buurt ligt) bezoek, verbaas ik me weer over de hoeveelheid water in onze provincie.Maasbracht heeft een centrum met wat winkeltjes en het Maas Binnenvaart museum: de Tjalk (=historisch vrachtschip) "Nooit-Volmaakt". Bovendien natuurlijk de haven met best wat ligplaatsen voor boten. Hier kun je lekker rondslenteren om diverse exemplaren te bekijken. Ik bezoek Maasbracht op een regenachtige dag, helaas niet echt wandelweer dus. Toch loop ik even langs de haven en zie een aantal kenmerkende beeldjes. Dit blijken beeldjes van de kunstenaar Wessel Bezemer te zijn. Het zijn meisjes van Maasbracht.Ben je in de buurt en heb je zin in een langere wandeling door Maasbracht? Klik dan hier.[caption id="attachment_2215" align="alignnone" width="1176"]

De haven en rederij[/caption][caption id="attachment_2216" align="alignnone" width="1176"]

Beeldje van kunstenaar Wessel Bezemer[/caption]

M'Blend

Mijn afspraak vond plaats bij M'Blend, een nieuwe horecagelegenheid in de haven van Maasbracht. Op 15 maart 2018 opende M'Blend haar deuren en dat is te zien aan het interieur, het is heerlijk nieuw. Je kunt bij deze plek terecht voor lunch en diner. Ze hebben iedere week een andere lunchdeal, die meestal bestaat uit een soepje en een broodje. Daarnaast organiseren ze op z'n tijd een bierproeverij. Wij gingen gewoon voor de lunch van de kaart![caption id="attachment_2217" align="alignnone" width="1176"]

Entree van M'Blend[/caption][caption id="attachment_2213" align="alignnone" width="1176"]

Fris interieur[/caption][caption id="attachment_2218" align="alignnone" width="1176"]

De menukaart[/caption]

Soepie

We drinken beiden een kopje thee en omdat ik geen grote honger heb eet ik een tomatensoep met wat brood. Een heerlijk soepje met 'on top' wat bosui en croutons. Het is een zoete soep, zo maak ik hem zelf eigenlijk nooit, maar erg lekker om weer eens een andere variant te proberen. Ik besmeer de verschillende sneetjes brood met boter en een beetje grof zout en dep ze in de dikke soep die zorgt voor wat welkome opwarming.[caption id="attachment_2220" align="alignnone" width="1176"]

Thee![/caption][caption id="attachment_2219" align="alignnone" width="1176"]

De tomatensoep

[/caption]Wil je ook eens een soepje van M'Blend proeven? Of een van de andere smakelijke menu's? Ga dan hier:Havenstraat 196051 CS MaasbrachtLiefs,Ellis

It's the most wonderful time of the year! KERST! Dit jaar zonder sneeuw, maar zeker weten met familie, gezelligheid en natuurlijk eten. Tijdens kerst hebben wij beiden een volle planning waar we ons ontzettend op verheugen. Maar naast die planning is ook zeker ruimte voor ontspanning, uitslapen, uitgebreid ontbijten in pyjama, een avondje op de bank...maar we gaan er natuurlijk ook op uit.Heb jij ook ruimte voor een beetje ontspanning door inspanning? Wij hebben nog een aantal leuke activiteiten die heerlijk zijn tijdens deze dagen. Hier komen ze (lees de volledige blogs onder de oranje titels):

Tip 1: Streetart spotten in Heerlen

Ga naar Heerlen: Deze stad is rijkelijk versierd met streetart, ook wel: murals (muurschilderingen/grafitti). Na wat research ging ik op ontdekking. http://liefsuitlimburg.nl.transurl.nl/streetart-spotten-in-heerlen/

Tip 2: Dwalen door de bossen van Slenaken en Epen

Wat kan het soms fijn zijn. Een frisse neus halen in de Limburgse bossen. Deze route ga je voelen in de kuiten, daarom genoeg tips voor een aantal typisch Limburgse stops.http://liefsuitlimburg.nl.transurl.nl/dwalen-door-de-bossen-van-slenaken-en-epen/

Tip 3: Downtown... Sittard

Maak een stadswandeling. Hier hoeven de winkels niet open voor te zijn. In Sittard is genoeg te zien.http://liefsuitlimburg.nl.transurl.nl/down-town-sittard/

Tip 4: De mooiste wandelplekjes in Limburg

De feestdagen zijn van die typische dagen om te wandelen. Wij selecteerden de beste plekjes!http://liefsuitlimburg.nl.transurl.nl/de-mooiste-wandelplekjes-in-limburg/Wij wensen jou fantastische dagen met veel liefde en calorieën.Liefs,Fleur & Ellis[caption id="attachment_2162" align="alignnone" width="1176"]

Schut in, Schut in[/caption]

Een zondag zonder plannen in december. Flink koud en een beetje bewolkt. Ik besloot eropuit te trekken en een aantal activiteiten van mijn hotspotlijstje te gaan bezoeken. First stop: de Eyserhalte in Eys, daarna een Limburgse lunch ‘Bie de tantes’ ook in Eys en op de terugweg de kloosterbibliotheek bewonderen in Wittem. Perfecte hotspots om te combineren en ideaal met dit weer.

Eyserhalte

Verschillende mensen in mijn omgeving hadden mij getipt om een kijkje te gaan nemen bij de Eyserhalte, een Limburgse delicatessenzaak tussen Eys en Wittem, waar ze ook groenten en fruit verkopen.De zaak ziet er van de buitenkant modern uit. Voor de ingang stond een soort luxe barbecue te roken met allerlei verse producten op het rooster. Ik liep naar binnen en trof gelijk een aantal personeelsleden die toastjes met romige kaas uitdeelden. De Esyserhalte staat vol met zelfgemaakte lekkernijen, van dressings tot ingemaakt fruit en groenten, tot pastasauzen. Daarnaast zijn er diverse soorten kaas, wijn, olie, pasta, kruidenmelange, zoetigheid , oftewel teveel om op te noemen. En ze hebben allemaal hun eigen verhaal.De leveranciers zijn zichtbaar op verschillende plekken in de winkel. Middenin de zaak bevindt zich een keuken waar chefkok Maciek Starzak lunch klaarmaakt voor gasten. De Eyserhalte verkoopt ook cadeaupakketjes, workshops en proeverijen. Ik heb een dik half uur door winkel gestruind langs de rekken. Hier ga ik nog eens terugkeren. Buit: een homemade rib eye rub en Aachener specerijen.

Op bezoek 'Bie de tantes'

Next stop: Herberg ‘Bie de tantes’. Een plek waar ik al veel over gelezen heb. Hun terras keert al een aantal jaren terug in de terras top 100. Maar daar was het deze zondag te koud voor dus ik zou de binnenkant van deze Limburgse spot gaan bekijken, en proeven natuurlijk!Voor de ingang van de Herberg staan 2 beelden van jawel, ‘tantes’. Heel grappig en toepasselijk, en voor de decembermaand in kerstsfeer. Als je de herberg binnenloopt heb je inderdaad het gevoel dat je bij familie binnenstapt, een tante of oma. De inrichting is heel kneuterig, veel hout, ouderwetse lampenkappen, een openhaard met tegeltjes en antieke schilderijtjes sieren het interieur.Op het menu staan veel typisch Limburgse gerechten als ‘kenien van de tantes’ (konijnenbout in het zuur), ‘poetes’ (bloedworst met spek, gebakken appels en stroopsaus), ‘spek en ei’ etc. Ik ga voor een uitsmijter met ham van de ’kuusj’ en kaas op boerenbrood. Een simpel maar heel smakelijk uitgevoerd gerecht. Als toetje kies ik voor een aangeklede warme chocomel en ook die smaakt! Als ik ben uit gesmikkeld neem ik nog even een kijkje op de eerste etage waar ‘oma’s eetkamer’ is ingericht. Eveneens erg gezellig. Hierna vervolg ik mijn weg naar een plek die mijn vader mij al heel lang aanraad: het klooster van Wittem met de bibliotheek in het bijzonder.

Filmset waardige bieb

Het klooster in Wittem is tussen 1729 en 1733 gebouwd en is een Rijksmonument. Het bestaat uit verschillende facetten. Ik bezocht de bibliotheek waar regelmatig concerten, tentoonstellingen en lezingen plaatsvinden. De locatie kan ook gehuurd worden door derden. En dat wil je, of ik in ieder geval. Want het is er prachtig, alsof je een filmset binnenloopt. Zeker een bezoekje waard. Op weg naar de auto liep ik nog langs een pareltje van Wittem, maar daar kom ik in het voorjaar op terug…

Tevreden met de buit naar huis!

Liefs,Fleur

Mijn dagen kom ik door met thee, heel veel thee. Ze noemen me dan ook een theeleut. Het liefst verse thee en dan bedoel ik dus niet de zakjes van Lipton of Pickwick (ja, die drink ik ook wel hoor), maar meer de losse thee en de munt en gember varianten. Ik geniet ervan en varieer met veel verschillende soorten. In Sittard ligt een zaakje waar ze heerlijke losse thee verkopen. Ik sla hier trouw, om de drie maanden, mijn thee voorraad in: Mckaela's. Pas verhuisd naar een groter pand, want ze verkopen meer dan alleen goede thee. Ik neem je mee.[caption id="attachment_2089" align="alignnone" width="1176"]

Hier moet je naar binnen![/caption]

Gebakje erbij?

Wanneer ik naar Mckaela’s ga voor thee, doe ik dit meestal samen met mijn moeder. Zij is ook thee-gek en samen kunnen we wel wat uurtjes doorbrengen hier. Jolanda, eigenaresse en master gebak kok, zorgt dat we dan niks te kort komen. We gaan hier nooit weg zonder iets geproefd te hebben van haar zelf gemaakte gebak. Er is altijd iets anders te proeven. Wanneer je geen zin hebt in gebak, kom je er toch niet omheen. Je krijgt namelijk altijd iets lekkers bij je kopje.Naast gebak, kun je hier ook bonbons, truffels of andere lekkernijen kopen. Voor thuis op de bank of als cadeautje. Succes gegarandeerd.[caption id="attachment_2087" align="alignnone" width="1176"]

Dit keer geen gebak, maar een wafel. mmm[/caption][caption id="attachment_2083" align="alignnone" width="1176"]

Dat is genieten![/caption][caption id="attachment_2088" align="alignnone" width="1176"]

Maar ook bonbons[/caption]

Thee en koffie

Telkens sta ik weer voor de enorme kast met diverse varianten thee. Ze hebben namelijk 120 verschillende soorten. Ik heb sowieso mijn vaste bestelling: Fit for the day en Aronia rooibos, maar ik proef daarnaast ook altijd een nieuwe thee. Dit keer ging ik voor de sweet pumpkin pie, een heerlijke winterse thee, die ging mee naar huis. Er worden hier ook high-tea’s georganiseerd,. Ik heb het zelf nog nooit gedaan, maar het lijkt me de perfecte gelegenheid om zoveel mogelijk theeën te proberen.Naast thee zijn ze bij Mckaela’s ook goed met koffie. De man van Jolanda, Guiseppe, beheert de koffieafdeling. Hij geeft met enige regelmaat koffieworkshops waar hij de kneepjes van vak overbrengt aan koffiegekken. Wanneer je gecharmeerd bent van de koffies die je maakt, kun je de bonen, machines en alles wat daarmee te maken heeft aanschaffen bij Mckaela’s.[caption id="attachment_2092" align="alignnone" width="1176"]

120 verschillende soorten[/caption][caption id="attachment_2086" align="alignnone" width="1176"]

Oude koffiemachine[/caption]

Winkel

Zoals ik al zei kun je hier koffie en thee kopen. Maar je kunt hier ook terecht voor alles wat daarbij komt kijken. Servies, potjes, zeefjes, chocolaatjes en ga zo maar door. Maar dat is niet alles. Ze verkopen hier ook leuke dingetjes voor in huis. Kussentjes, kaarsjes, schilderijtjes, maar ook kleren.[caption id="attachment_2091" align="alignnone" width="1176"]

Servies van bunzlau castle[/caption][caption id="attachment_2085" align="alignnone" width="1176"]

Kopjes van zuss[/caption]Ook een keer gaan theeleuten bij Jolanda en Guiseppe? Wip eens binnen bij:Mckaela'sPaardestraat 136131 HA SittardLiefs,Ellis

Voor deze activiteit gingen we weer eens gezellig samen op pad. We zouden aansluiten bij een buurtvereniging uit Voerendaal voor een gezamenlijke rondleiding door de Stroopfabriek Canisius Henssen. De groep bleek heel leuk en geïnteresseerd. We hebben gelachen, geproefd en weer wat bijgeleerd over onze mooie regio.

> Het is helaas niet meer mogelijk om de fabriek te bezoeken.

Canisius Henssen in Schinnen

We moesten ons melden in Schinnen, waar de fabriek, het kantoor met winkeltje én een klein museum gevestigd zijn. We begonnen op de eerste etage van het kantoor. We werden hartelijk ontvangen door gastvrouw Miranda en de buurtvereniging. Vervolgens dronken we thee uit kneuterige ‘Canisiuskopjes’ waarna de presentatie begon en we e.e.a. te weten kwamen over de Canisius Henssen fabriek.

Meneer Canisius

Het blijkt dat de heer Canisius (een van meerdere in het dorp) meer dan 100 jaar geleden een fruithandel had in Schinnen. Het fruit werd ook door hem geteeld. Naast het mooie fruit voor de verkoop, bleef hij altijd achter met fruit met plekjes of die overrijp waren. Toen hij zich bedacht wat hij daarmee kon doen, kwam hij op het maken van stroop. Hij besloot dit te proberen en met succes. Het ging zo goed, dat hij stopte met de fruithandel. Na zijn pensioen is de fabriek overgenomen door de familie Henssen.

Feitjes

Een aantal leuke feitjes die we te weten kwamen:

• In de fabriek worden dagelijks 30.000(!) potjes stroop gemaakt
• Voor het maken van de stroop worden voornamelijk appels, peren en suikerbieten gebruikt. In principe komen deze allemaal uit de omgeving
• Voor 1 kilo stroop is gemiddeld 7 kilo fruit nodig
• Als op strooppotten ‘rinse’ staat vermeld, betekent dit dat het zoetzure stroop is, het zoete van suikerbieten en het zure van appels
• De stroop uit de fabriek wordt nog voor veel meer producten gebruikt zoals: koekjes, bier, sauzen, bonbons, roggebrood etc.
• De fabriek levert ook aan diverse landen buiten Nederland en zelfs buiten Europa

Unieke recepten

Tegenwoordig worden er ook andere fruitsoorten aan de stroop toegevoegd. In de fabriek begint elke soort met het maken van de halffabricaten (deel van het geheel) appel, peer en het bietenmengsel. Voor elke stroop geldt een eigen recept dat gemengd wordt door het samenbrengen van de halffabricaten.Deze zijn opgeslagen aan de buitenkant van de fabriek in enorme kokers (silo's).

Op naar de fabriek

Na de presentatie kregen we allemaal een fabrieksmutsje en liepen we naar de fabriek. We mochten helaas niet bij de kookketels kijken i.v.m. de hoge kooktemperaturen maar voor de rest mochten we op diverse plekken neuzen. De pulp (lees fruitresten na zeven) die overblijft na het productieproces wordt naar boeren in de buurt vervoerd als veevoer. We zagen naast de silo's o.a. het verpakkingsproces en de opslag van alle soorten stroop.

Museum & proeven

Na het bezoek aan de fabriek liepen we nog richting het museum waar we meer te weten kwamen over het verwerkingsproces zoals dat vroeger ging en over de heer Canisius zelf. Hierna was het tijd om te proeven in het winkeltje. We kochten dipstroopjes (met Alpha bier en Port mmm) en kregen na afloop een attentie (3 potjes stroop). We hebben een super leuke middag gehad waarbij we een beetje terug in de tijd gingen en diverse leuke nieuwe mensen hebben leren kennen. Bedankt allemaal![caption id="attachment_1964" align="alignnone" width="1024"]

‍

Liefs,Fleur

Geleen, mijn hometown voor degene die dat niet wist, staat niet mega goed aangeschreven merk ik op verjaardagen. De stad is leeggelopen en de leuke winkels zijn op twee handen te tellen. Toch kom ik er vaak, mijn ouders wonen er namelijk. In Oud-Geleen om precies te zijn, op dit plekje ben ik dan toch wel weer een beetje trots op. Een kneuterig dropje waar het altijd voelt als thuiskomen. De bekende Rijksweg in Geleen brengt me tot mijn dorp. Op deze rommelige weg liggen winkels, cafés en restaurants. Tussen al deze rommelige zaken ligtRestaurant Battice. Gek genoeg ben ik er nog nooit geweest. Na wederom een tip van een vriendin besloot ik een reservering te maken en samen met mijn moeder te gaan proeven.

Binnenkijken

Bij binnenkomst ben ik direct enthousiast en verrast. Het klinkt misschien heel gek, maar zo'n hippe, trendy plek had ik niet verwacht. Tja, ook ik heb mijn mening over Geleen en de Rijksweg met haar 'winkels'. (Heel) vroeger stond dit restaurant trouwens bekend als een poepie sjieke eetgelegenheid maar hier zag ik alles behalve dat. Hier hebben ze een mooie afwisseling gevonden tussen stijlvol, minimalistisch en warm. Zo'n plek waar je je direct op je gemak voelt. Het is geen groot restaurant (lees: hier kunnen ongeveer 28 mensen genieten) en het is overzichtelijk.We bezoeken restaurant Battice op zondagavond en de helft van de tafeltjes is bezet. Reserveren zou ik toch altijd aanraden.[caption id="attachment_1932" align="alignnone" width="1176"]

Trendy en warm interieur[/caption][caption id="attachment_1931" align="alignnone" width="1176"]

Heerlijke stoelen[/caption]

Het menu

Wanneer we hebben plaatsgenomen vraagt de kelnerin waar we graag mee willen starten. Een glaasje bubbels gaat er wel in. Ze raadt ons het huisaperitief met een vleugje perzik aan. Heerlijk fris. De menukaart wordt ons uitgelegd, deze is namelijk niet standaard. Er staan een stuk op 12 kleine gerechtjes op voor € 8,50. De gerechtjes variëren van een geitenkaas loempia met spinazie, spekjes, pijnboompitten en honing, scampi's met room en peterselie tot stoofvlees met rundvlees, zilveruitjes, puree en rode kool. De gerechtjes hebben de grootte van een voorgerecht en zijn perfect om te delen. Mijn oog valt op het menu, wel zo handig want mijn moeder is namelijk vegetarisch (ze eet wel vis trouwens ;)) en ik heb zin in vlees. We gaan voor een viergangenmenu, maar voor de grote eters is het menu ook uit te breiden naar een vijfgangenmenu.[caption id="attachment_1928" align="alignnone" width="1176"]

Brood terwijl we wachten op ons eerste gerecht[/caption]

Wild, wild, baby

We starten met een klein gerechtje. Mijn moeder krijgt gemarineerde zalm met dille, mierikswortel en een kwarteleitje. Ik heb de ree paté besteld. De borden zijn met veel smaak en aandacht opgemaakt. Kleine dotjes saus en een paar krulletjes sla zorgen ervoor dat ik het poepie sjieke van vroeger terug zie. Mijn ree paté komt samen metherten ham, veenbessen en abrikozen. Een lekker winters gerecht dat perfect past bij de kou buiten. De toon is gezet voor de rest van de avond.[caption id="attachment_1934" align="alignnone" width="1176"]

De ree paté[/caption]

Kwak

De bubbels zijn op, dus bestellen een lekker glaasje chardonnay. Bij mij volgend gerecht past veel beter een rode, maar ik drink wit mee met mijn moeder die ravioli met pompoen, beurre noisette, spinazie en pecorino kaas voor haar neus heeft. Ook dit ziet er weer smaakvol uit. Ik bestelde de eendenbout met puree, zuurkool en jus. Echt heerlijk. Meer woorden ga ik er ook niet aan wijden :). Ga het zelf maar proeven.[caption id="attachment_1929" align="alignnone" width="1176"]

Eendenbout met veel jus[/caption]

Truffel

De tijd voor rode wijn is nu aangebroken. Mijn wild zwijn komt eraan en daar past echt geen witte bij. Mijn moeder krijgt een stukje dorade met groenten en kappertjes. Het stukje vis is gebakken op de huid en klinkt knapperig. Mijn wildzwijn is mals en mijn scherpe mes glijdt er met gemak doorheen. De truffeljus zorgt voor die goede bite, ik hou ervan. Ook bij dit gerecht wordt puree geserveerd. Maar we hebben voor de zekerheid extra friet besteld omdat we dat al bij een andere tafel zagen langs komen. Watertanden, zeg ik je. We hebben de frieten helemaal opgegeten, daarna hadden we echt wel genoeg.[caption id="attachment_1935" align="alignnone" width="1176"]

Wildzwijn met boerenkoolchips[/caption]

Cheesy

We zijn helaas beland bij ons laatste gerecht. Mijn moeder koos voor een deluxe thee met een likeurtje, Franse macaron, een amaretto koekje en chocolade van Tioccolato. Ik heb niet de kans gekregen om te vragen of het lekker was, het was weg voordat ik de gelegenheid had. Lekker dus. Ik bestelde de kaas. Het waren drie zachte kazen met wat roggebrood, gemengde nootjes en stroop. Een goede stevige afsluiter bij dit restaurant.[caption id="attachment_1933" align="alignnone" width="1176"]

Lekker met een rode wijn of port[/caption]

Verrassing

Ik had weinig verwachtingen, maar dit restaurant heeft me echt verrast. Tussen de typische Geleense winkels en cafés ligt dit hippe restaurant wat zo in een grote stad had kunnen liggen. Positieve bijkomstigheid: het zijn geen randstadprijzen en dat nodigt uit om nog eens terug te komen. De kleine gerechten die los te bestellen zijn van de kaart zorgen ervoor dat je ook voor de kleine honger hier terecht kunt. Ik ben enthousiast over deze zaak in mijn Geleen.Ik dank de vriendin voor de tip en chefkok Angelique voor de lekkernijen die ze ons voorgeschoteld heeft.Restaurant BatticeRijksweg Centrum 246161 EE GeleenLiefs,Ellis

We komen veel weetjes tegen over Limburg en delen de leukste graag met jullie. Wisten jullie dat Limburg de meeste kastelen van Nederland heeft? Het zit zo:  Als klein meisje fascineerde het me al: kastelen. Ze zijn groot, mooi en hebben iets spookachtigs. Ooit mocht ik er mijn gala vieren en wanneer ik door het Limburgs land rijd kom ik er veel tegen. Ik vroeg me af: hoeveel hebben we er eigenlijk? En kwam er zo achter dat Limburg bomvol kastelen staat. Hoe romantisch is dat?

Romantisch

Zo romantisch is de aanleiding eigenlijk niet. Limburg heeft een hoge kasteeldichtheid door een roerig verleden. Vroeger bouwden kasteelheren niet alleen hun optrekje om in te wonen, maar ook om hun territorium te verdedigen. Dit kwam doordat er machtsgebieden dwars door Limburg liepen.Het mooie is niet alleen dat we veel kastelen hebben, ze zijn ook nog eens het best bewaard gebleven. In 'Kastelen in Limburg Burchten en landhuizen (1000-1800)' wordt van ruim 265 kastelen gesproken. Dat verklaart ook waarom we er zoveel tegenkomen.

Genieten

Tegenwoordig wonen er geen mensen meer in, maar hebben we als Limburgers (en ook daarbuiten) de mogelijkheid om van de schoonheid van een kasteel te genieten. We kunnen er omheen wandelen, dineren, slapen en feesten.Onze favorieten kastelen in Limburg zijn:

• Kasteel Hoensbroek - het gala-kasteel
• Chateau St. Gerlach - dat komt door de culinaire gerechtjes die ze daar serveren en het prachtige kerkje
• Kasteeltuin Arcen - die tuin, wow!

‍

Liefs,Ellis

Na mijn verrassende stadswandeling door Sittard, leek het me leuk om het centrum van een andere Limburgse stad te gaan verkennen. Maar deze keer met een ander doel, namelijk kunstwerken spotten. En dan kan het beste in… Heerlen! Deze stad is rijkelijk versierd met streetart, ook wel: murals (muurschilderingen/grafitti). Na wat research ging ik op ontdekking.

De kunstenaars

Ik kom af en toe in de regio Heerlen en het was me al vaker opgevallen dat er op de meest onverwachte plaatsen prachtige schilderingen opduiken. Hier wilde ik meer van weten.Het blijkt dat verschillende Europese kunstenaars zich verenigd hebben onder leiding van het bedrijfje ‘Street Art Cities’ om deze stad op te fleuren. In 2013 zijn de eerste kunstwerken gemaakt. De jaren erna volgden er steeds meer, piepkleine en inmens grote, muurschilderingen.

Route

Ik heb voor mezelf een route in en om het centrum uitgestippeld via de plattegrond op de website van Street Art Cities. Hier vind je alle (actieve) kunstwerken met kunstenaar incl. ‘background story’. Zo zijn sommige kunstwerken gelinkt aan(de geschiedenis van) Heerlen en anderen vertellen hun eigen verhaal. Heel leuk om bij de hand te hebben. Er bestaat ook een speciale app en gids van de murals en er worden elke zondag rondleidingen gegeven op inschrijving.Maar op eigen houtje met de informatie bij de hand is het dus net zo leuk. Ook met kids lijkt me dit een kleurige ontdekkingstocht. Zo zie je een stad eens van een hele andere kant.

Heerlen is overigens niet de enige stad die versierd is door murals. Door heel Europa zijn de kunstenaars actief. Binnen Limburg zijn o.a. ook Valkenburg, Sittard & Roermond verrijkt met kleurrijke schilderingen. Kijk ook eens op de site van ons eigen mural initiatief binnen Limburg: Limburg Murals. Dus, waar wacht je nog op? Ga op pad en kijk je ogen uit.Veel plezier.

‍

Liefs,

Fleur

Poeh, waar moeten we beginnen. 16 september ging Liefs uit Limburg live en we zijn best wel een beetje overrompeld en trots. Dat het delen van onze liefde voor dit mooie stukje Nederland zoveel leuke reacties op zou leveren, hadden we niet durven dromen. Voordat we terugblikken en vooruitkijken, eerst even dit: veel liefs van ons voor jullie voor alle leuke reacties die we gekregen hebben, dank!

Kijkje in het verleden

Voordat we live gingen hadden we best al wat blogs geschreven over ons leven in deze zuidelijke regio. Vanaf toen hebben we geprobeerd wekelijks een nieuw item online te zetten over onze avonturen. Dat vraagt best wat tijd van onze kant, maar wat is het dat ontzettend waard. Vanaf het begin kregen we meteen veel leuke reacties. Van volgers, maar ook vanuit plekken die we bezochten. Dit stimuleert natuurlijk extra om meer nieuwe ideeën te verzamelen en uit te voeren.Er staken een aantal blogs boven de rest uit. Misschien heb je er eentje gemist dus hier de top 5 in de periode september – oktober 2018:

1. Onze 5 favorieten ambachtelijke ijssalons
2. Vanaf nu delen we onze liefde voor Limburg hier
3. Proef het zuiden bij Restaurant Du Nord
4. Loods81: culinaire plekje aan de Rijksweg in Margraten
5. Ontmoet de bruisende dame van Domein Holset

Zo doen wij dat

Een blog komt er niet zomaar. We geven jullie daarom graag eens een kijkje achter de schermen. Een keer in de twee weken ongeveer zitten we samen om al onze puntjes door te spreken. Lekker relaxed, vaak onder het genot van een wijntje, martini, theetje en een paar chippies. Onze mannen sluiten ook wel eens aan, die hebben ook nog hier en daar goede ideeën en vinden het vooral heel gezellig. We praten over de leuke dingen die we gaan doen en waar we wellicht iets over kunnen schrijven. Dan gaan we op pad, individueel of samen, net hoe het uitkomt. En ons belangrijkste accessoire: de fotocamera. Zodra we bij thuiskomst onze belevenissen hebben uitgetypt, worden de foto’s zorgvuldig bewerkt. Hopelijk is dat opgevallen, daar besteden we namelijk veel tijd aan. We geloven namelijk dat foto’s een blog maken of kraken. Social media is ons ook niet vreemd. Dat is dan ook waar we veelvuldig appcontact over hebben. “Plaats jij vandaag iets op facebook, of ik?” of “Welke tekst zetten we erbij?” zijn vaak onderwerp van gesprek. We plannen zo min mogelijk, het is allemaal handmade. Cool toch?Volg je ons nog niet? Klik hier voor Facebook en hier Instagram

Kijkje in de toekomst

We ontploffen nog net niet van de ideeën, we willen nog heel veel leuks over onze avonturen in Limburg met jullie delen. We denken nu na over een aantal vaste rubrieken. Op dit moment zijn we al gestart met het 'Limburgse Feitje'. Maar rubrieken waar we bijvoorbeeld nog aan denken hebben o.a. een culinair tintje, onze favorieten en... laat je maar verrassen.Daarnaast lijkt het ons leuk om ook meer in contact met jullie te komen zodat we ook meer van jullie komen te weten. Wat doen jullie bijvoorbeeld graag in Limburg? Of wat vinden jullie hier zo mooi? We gaan hier achterkomen door jullie vragen te stellen via instagram-vragen en polls. Maar jullie mogen natuurlijk ook altijd reacties geven op onze blogs of social berichten.We zien erg uit naar de wintermaanden waar we weer veel leuke dingen gaan doen. Wij hebben er zin in!Liefs,Fleur & Ellis

Mijn broer en ik geven elkaar altijd workshops als verjaardagscadeau. Normaal gesproken iets met koken, maar omdat mijn broer (en ik ook wel, maar in vergelijking met mijn broer kom ik net kijken) gek is op koffie, werd het dit keer een koffieworkshop. Direct dacht ik aan Roderick van Cafés Richard. Ik ken Roderick persoonlijk en weet dat hij enorm veel kennis heeft van koffie, hoe hard hij werkt en hoeveel hij bereikt heeft hier in de regio (en daarbuiten). Hij verkoopt het merk Cafés Richard dat je zeker weten wel eens bent tegengekomen in een café of restaurant. De workshop, die gegeven wordt aan de 'Académie du Café' , bestaat uit een informatief deel, een doe-deel en natuurlijk een proef-deel. Deze academie ligt op een industrieterrein in Maastricht. Roderick heeft zijn loods omgetoverd tot een waar koffie walhalla. Een enorm lange tafel vormt het middelpunt van het interieur en daaromheen staat logischerwijs alles in het teken van koffie. We starten met een kopje cappuccino waarna Roderick aftrapt met het informatieve deel.

Kennis opdoen

Mijn broer weet echt ontzettend veel van koffie, voor mij is bijna alles nieuw wat Roderick vertelt. Het gaat over de geschiedenis van bonen, de verschillende soorten bonen, waar ze groeien, hoe ze geconsumeerd worden in verschillende landen en ga zo maar door.

‍

‍

Het gaat om de details

Na de kennissessie gaan we aan de slag. Roderick legt haarfijn uit hoe je de beste een espresso klaarmaakt. Er komt heel wat precieze bij kijken om dit kleine kopje echt goed te zetten. Ik merk nu aan mijn broer dat er details tussen zitten die ook hij niet wist. Hè hè, eindelijk ben ik niet meer de enige. We proeven de verschillen tussen de kopjes wanneer één handeling niet naar behoren is volbracht, en dat is niet mis. Het gaat echt om secondewerk, hoeveelheid koffiebonen en de manier waarop je de stappen uitvoert.

‍

‍

‍

Doen

Eerlijk is eerlijk, de espresso is niet mijn favoriete kopje. Elke dag drink ik twee kopjes koffie, maar wanneer ik echt zou mogen kiezen, dan ga ik voor een degelijke cappuccino. Daarom verheugde ik me ook op de latte art (= de kunst van het gieten van decoratieve ontwerpen op een cappuccino of caffè latte). Toen ik vroeger in de kroeg in Geleen werkte, maakten we wel cappuccino met opgeklopte melk, maar ik kwam er nu achter dat ik de mensen nog net niet vergiftigd heb (sorry hè). Latte art zat er toen sowieso niet in en nu is het me helemaal duidelijk geworden dat dit een ware kunst is. Na enkele kopjes espresso, en dus met trillende handjes, probeerden mijn broer en ik (met ondersteuning van Roderick) latte art te maken. We maken snel progressie, maar kunnen de tulpen en hartjes maar niet tevoorschijn toveren. Oefening baart kunst, zullen we maar zeggen.

‍

‍

‍

‍

We hebben een ontzettend leuke en bovenal leerzame ochtend/middag gehad. En wanneer je een koffieliefhebber bent, ben ik ervan overtuigd dat deze workshop je meer gaat laten genieten van dat kopje dat je iedere dag naar binnen slurpt. Meer weten over Cafés Richard Academie? Klik dan hier.

Liefs,

Ellis

We komen veel weetjes tegen over Limburg en delen de leukste graag met jullie. Wisten jullie dat Nederlands- en Belgisch Limburgs één volkslied delen? Het zit zo.  

Het lied ‘Limburg, mijn vaderland’, wellicht beter bekend als ‘Waar in 't bronsgroen eikenhout', werd op 31 januari 1909 voor het eerst gezongen ter gelegenheid van de oprichting van de 'Vereniging ter bevordering van de volkszang in Limburg'.

Schrijvers en populariteit

Gerard Krekelberg, tekstdichter en zanger van het Koninklijk Roermonds Mannenkoor, schreef de tekst. Henri Tijssen, dirigent van datzelfde koor, schreef de muziek. Niemand had gedacht dat het lied zo populair zou worden, zowel in Nederlands- als Belgisch Limburg, en zelfs daarbuiten. Laat staan dat iemand kon voorspellen dat 'Limburg, mijn vaderland’ dertig jaar na zijn debuut het volkslied van beide provincies zou zijn. In België wordt het lied doorgaans door studentenverenigingen gezongen en bij grote evenementen. In Nederland is het volkslied vooral populair bij de mannenkoren. 

Ander jasje

De Belgen zingen overigens een kortere versie. Het laatste couplet, over trouw aan het Oranjehuis, laten zij logischerwijs achterwege. In 2009 hebben meer dan 20 muzikanten en bands uit Nederlands-en Belgisch Limburg het volkslied in een nieuw jasje gestoken ter eren van het 100 jarige jubileum.  Zo kwam er zelfs een rockversie! 

Wij kennen het vooral van André Rieu die het ieder jaar ten gehore brengt tijdens zijn concertreeksen op het Vrijthof. En natuurlijk bij de opening van carnaval, ons lievelingsfeest!  
 

Liefs,

Fleur & Ellis

P.S. Mocht je geen idee hebben hoe het lied precies gaat, de laatste nieuwe versie van MaartenCox (2017), helpt je een handje.

In Limburg kun je ieder weekend wel een bourgondisch feestje meepikken. Op deze feestjes staat iedereen volop te genieten van lekkere wijntjes en is er een overschot aan goede hapjes. Soms drinken we een drankje teveel om vervolgens de dag erna met hoofdpijn te starten. Ik maak me er ook schuldig aan, maar het is ook zo lekker om naast je hapje een goed drankje te nuttigen. Wanneer je buiten Limburg mensen vraagt een mening te geven over ons als Limburgers, krijg je vaak de reactie dat het hier zo lekker bourgondisch is. Maar waarom lijkt het erop dat wij net iets meer genieten dan de rest van Nederland? Ik leg je uit hoe wij dat doen.[caption id="attachment_1778" align="alignnone" width="1176"]

Altijd dolblij met eten[/caption]

Bourgondisch, wat?

Terwijl ik altijd zeg dat ik een bourgondische leefstijl heb, weet ik eigenlijk helemaal niet wat bourgondisch precies betekent? Daarom deed ik een klein onderzoek op het net. Waar ik direct op stuitte: Bourgondisch wordt gebruikt als bijvoeglijk naamwoord om aan te geven dat er genoten wordt van het leven. Deze term is afgeleid van de hertogen van Bourgondië, een zijtak van het Franse koningshuis van Valois, die omstreeks 1400 in het Noordoosten van het tegenwoordige Frankrijk een machtig rijk opbouwden, dat ook een groot deel van de Nederlanden omvatte. Bekende hertogen van Bourgondië waren Filips de Goede en Karel de Stoute. Hun hof was bekend om zijn grote luxe en rijkdom (bron: wikipedia).Kort samengevat: Genieten van het leven, met regelmaat een hapje en een drankje. Ok, ik had toch gelijk. Ik ben een echte Bourgondiër. Het is me met de paplepel ingegoten zelfs. Vroeger was het moment dat we 's avonds samen aten erg belangrijk binnen het gezin. Na het eten bleef je zitten voor dat bakje dubbelvla, maar ook om de problemen van de dag door te spreken. Nu ik zelf een huishouden run, probeer ik dat voort te zetten. Weliswaar niet met een bakje dubbelvla, maar we tafelen wel na. In het weekend trekken we wel eens een flesje wijn open bij het goed stukje vlees dat ik die middag gescoord heb bij de slager. Kortom, we genieten zo veel mogelijk.[caption id="attachment_1262" align="alignnone" width="1728"]

Op de markt[/caption]

Verse boodschappen

Wanneer ik over de markt struin op vrijdagmorgen voel ik me echt op-en-top bourgondisch. Ik weet niet precies waar het door komt, misschien omdat ik dan het gevoel heb dat ik omringd wordt door dezelfde soort 'levensgenieters'. Oude omaatjes die met hun kleingeld een goed stukje vis kopen en de rij mensen bij de Spaanse traiteur die verse paella bereid. Ik wandel altijd langzaam langs de kraampjes en laat me verleiden tot het kopen van ingrediënten die ik eigenlijk niet nodig heb. Dit zorgt er wel voor dat ik in het weekend weer iets lekkers klaar wil maken, onder het genot van een goed glaasje wijn uiteraard. Benieuwd naar mijn route over de plaatselijke markt? Lees het hier. Hoelang duurt het nog voordat het vrijdag is?

Restaurants

Je merkt het niet alleen aan de mensen in de winkels en op de markt. Maar zeker ook in de restaurants. Ik heb het gevoel dat er de laatste jaren veel goede eetgelegenheden zijn bijgekomen in de regio Limburg. Meer dan voorgaande jaren. De focus bij deze restaurants ligt vooral op het koken naar het seizoen en voornamelijk met streekproducten. En vooral dat laatste zegt voor mij dat we bewuster bezig zijn met wat we -willen- eten. We vinden het belangrijker om regionale producten te eten en verdiepen ons er ook echt in. Ik zie dat bij mijn vrienden ook gebeuren. We willen goed en eerlijk eten voorgeschoteld krijgen, niet te veel, goed bereid en begeleid door een mooie wijn.[caption id="attachment_1780" align="alignnone" width="1176"]

Limburgse Lam[/caption][caption id="attachment_1756" align="alignnone" width="1176"]

Lekkere bubbels met een seizoensgebonden aspergesoepje[/caption]

Dus dit..

We doen als Limburgers goed ons best om die bourgondische leefstijl in stand te houden en ik kan je vertellen: ik geniet ervan. Ik loop smakelijke events af, ga regelmatig uit eten en hou van alle lokale culinaire initiatieven. En het allerleukste hieraan is dat ik niet de enige ben die hiervan kan genieten, de events zijn namelijk druk bezocht, de restaurants doen het goed en de culinaire initiatieven groeien. Onderschat nooit het belang van goed gezelschap. Dat maakt ons Limburgers zo lekker bourgondisch en laten we dat vooral ook zo houden. Het leven is veel te kort om saai, ongezellig en oneerlijk te tafelen. Geniet van al het lekkers en het leven!Liefs,Ellis

Deze historische plek passeren wij regelmatig als we onderweg zijn in het zuiden van Limburg. Grote luxe hekken vormen de ingang en vanaf de autoweg is het hoge monument duidelijk zichtbaar. Al op jonge leeftijd werd onze interesse dan ook gewekt. Jaren later kunnen we wel stellen dat de unieke Amerikaanse begraafplaats in Margraten een bezoekje waard is. O.a. door de vele persoonlijke verhalen die hier begraven liggen.

Soldaat Arthur B. Johnston

Tegenwoordig is mijn eerste associatie met deze gedenkplaats soldaat Arthur B. Johnston. Een aantal jaren geleden erfden mijn ouders zijn graf namelijk van mijn oma. Zij adopteerde het in 1946. Mijn vader heeft zoveel mogelijk informatie over deze dappere man verkregen en alles gebundeld in een album. Het blijkt dat hij co - piloot was, op 23-jarige leeftijd omgekomen tijdens een vlucht bij de slag bij Emden (net over de grens bij Groningen).[caption id="attachment_1745" align="alignnone" width="1024"]

Oma op Memorial Day 1946 bij het kruis van Arthur[/caption][caption id="attachment_1743" align="alignnone" width="1024"]

Album met alle verzamelde informatie[/caption]8.301 Amerikaanse militairen die in Margraten begraven liggen zijn geadopteerd door omwonenden. Elke jaar op Memorial Day (laatste zondag van mei) gaan mijn ouders bloemen leggen bij zijn kruis, waar ze een foto van hem bij hebben laten plaatsen. Hierdoor krijgt de begraafplaats een hele andere, persoonlijke lading. Hier rusten helden.

Ereplein

Na het passeren van de hekken loop je als bezoeker naar het Ereplein. Voor de grote toren bevindt zich een bronzen beeld van een rouwende moeder, die weerspiegelt in een vijver. Aan de linkerkant staat een kapel waar 3 grote landkaarten zijn geplaatst. Hierop staan beschrijvingen van de activiteiten van het 1e Amerikaanse Leger in de regio gedurende de Tweede Wereldoorlog. Aan de rechterkant ligt het bezoekerscentrum.[caption id="attachment_1741" align="alignnone" width="1024"]

Vijver met standbeeld[/caption]

Vermiste militairen

Niet alle soldaten zijn teruggevonden. Maar liefst 1722 Amerikaanse militairen zijn destijds als vermist opgegeven. Hun namen staan op de muren aan beide kanten van het Ereplein, ook wel ‘de Walls of the Missing’. Sommigen zijn voorzien van een rozet, deze soldaten zijn later toch nog teruggevonden.

De begraafplaats

Na de toren volgt een indrukwekkend gezicht. Oneindige witte kruisjes staan in parallelle rijen naast elkaar in het gras. Dit is de eigenlijke begraafplaats, verdeeld in zestien vakken met elk hun eigen letter. Zo ligt soldaat A.B. Johnston in vak C, graf 20 rij 20. Mooi feitje: alle gesneuvelden zijn hier gelijk. Officieren en soldaten liggen door elkaar met elk een zelfde kruisje. Joodse militairen hebben verder een gedenkteken met davidsster. Daarnaast zijn toch 6 afwijkende kruisjes te zien, hier liggen ontvangers van een ere medaille.[caption id="attachment_1742" align="alignnone" width="1024"]

Begraafplaats met witte kruisjes[/caption]De lange laan met aan beide kanten bomen, brengt de bezoeker uiteindelijk naar een vlaggenmast aan de achterzijde. Ga zeker eens een kijkje nemen op deze unieke historische plek. De Amerikaanse begraafplaats is dagelijks geopend.Liefs,Fleur

Ik ging er eigenlijk helemaal vanuit dat bloedworst een typisch Limburgs product was. Mijn moeder maakte dit vroeger vaak op zaterdag en mijn broer is er dol op. Maar niets blijkt minder waar. De Limburgse variant is: balkenbrij.

Herfstgerecht

Balkenbrij, ook wel ‘Karboet’of ‘Kroeboet’ in het dialect, wordt traditioneel vooral in de herfst en winter gegeten. Het wordt gemaakt van slachtafval van het varken gekookt in bouillon, boekweit-of tarwemeel en speciale kruiden, waaronder rommelkruid, om het een zoete smaak mee te geven. Het bevat veel bloed waardoor het donkerrood van kleur is.

Van vroeger uit

Mijn oma wist mij te vertellen dat als de slager vroeger bij hen thuis kwam slachten, haar moeder het bloed opving in een grote ketel waar ze in bleef roeren terwijl ze er tarwemeel en kruiden aan toevoegde. Samen met gemalen stukjes restafval werd dit in een langwerpige vorm gegoten en lieten ze het opstijven. Zo hadden ze een goedkope maaltijd die in grote hoeveelheden tegelijk kon worden gemaakt.[caption id="attachment_1920" align="alignnone" width="1024"]

Stuk balkenbrij voor bereiding[/caption]

Bereiding

Maar dan nu het belangrijkste, de bereiding en smaak van het gerecht. Eigenlijk heel simpel, de brij wordt in plakken van ongeveer 1 cm dik gesneden en om en om in een paar minuten gebakken in een koekepan met wat boter. De smaak komt aardig in de buurt van die van bloedworst. Een lekkere, ouderwetse, toevoeging is om hier geschilde (bij voorkeur goudreinet volgens oma) appelpartjes bij te bakken. Samen serveren en klaar is kees.Smakelijk.Liefs,Fleur

Als het buiten lekker weer is zijn we snel geneigd om op een terrasje neer te strijken of een wandeling te maken. Voor de afwisseling deze keer eens iets anders, namelijk een boottochtje over de Maas met Rederij Cascade.

Vertrekpunt

De rederij bezit 2 schepen waar zo’n 150 tot 250 personen op kunnen meevaren. De tocht die wij kozen is de ‘Maaskernen toer’, langs de kneuterige kernen Stevensweert, Thorn en Wessem. Bij alle drie de plaatsjes is het mogelijk om op vaste tijden op –en af te stappen. Wij kozen ervoor om onze auto te parkeren vlakbij de haven in Stevensweert. We waren wat aan de vroege kant dus struinden nog even door het centrum. Wat een rust en wat een schattige huisjes hier, we voelden ons gelijk thuis. We scoorden alvast 2 tickets bij de VVV (kan ook gewoon op de boot zelf) en liepen naar de vertrekplaats.[caption id="attachment_1702" align="alignnone" width="1024"]

Ticket[/caption]

Aan boord

Even later meerde de boot aan, een grote rondvaartboot waar passagiers zowel binnen als buiten aan het genieten waren van het zonnetje. De schipper stond ons meteen enthousiast op te wachten. We kozen een plekje bovenop in de zon op een bankje. Ongeveer 10 minuutjes later vertrok de boot richting Thorn. Onderweg zagen we veel andere bootjes , koeien in de wei en het mooie landschap. De rit naar Thorn duurde zo’n 3 kwartier. Genoeg tijd dus om een lekker drankje te nemen. Wij waren om 13.30u opgestapt en kwamen dus rond 14.15u aan.[caption id="attachment_1710" align="alignnone" width="1024"]

De Boot[/caption][caption id="attachment_1703" align="alignnone" width="1024"]

Relaxen op de boot[/caption]

Aan wal in Thorn

We gingen aan wal in Thorn, ook wel bekend als ‘het witte stadje’. We liepen via een lange laan met bomen aan beide kanten, als een soort erehaag, het historische centrum binnen. Al snel passeerden we de abdijkerk, dé bezienswaardigheid van het stadje. De kerk is inderdaad zowel van buiten als binnen een prachtig gezicht.[caption id="attachment_1723" align="alignnone" width="682"]

Abdijkerk[/caption]

Vakantiegevoel

Verder kwamen we langs een aantal (pop-up) boetiekjes met o.a. kleding, accessoires en textiel voor in huis, heel leuk en verrassend. Om de hoek, aan de voorkant van de kerk liggen bovendien een aantal restaurants en een hotel op een rij met gezellige terrassen. Net om de hoek troffen we ook nog het Wijngoed Thorn waar elke vrijdag en zaterdag tussen 14.00-16.00u het proeflokaal geopend is (apr-sep ook op zondag). Wij liepen rond 15.30u op goed geluk binnen toen een groep mannen aandachtig luisterde naar de gastvrouw. We hebben even rondgekeken en besloten dat we hier zeker nog eens willen terugkomen.[caption id="attachment_1717" align="alignnone" width="1024"]

Wijngoed Thorn[/caption]

Het witte stadje

En inderdaad, dit stadje doet haar naam eer aan. Vrijwel overal waar je kijkt zie je pittoreske witte boerderijen en huisjes. Nieuwsgierig als we zijn, hebben we even opgezocht waar dit vandaan komt: In 1794 hadden de Fransen Thorn ingenomen en voerden een belasting in op basis van de omvang van de ramen. De arme bevolking die achter was gebleven en vaak in grote huizen woonden die eerst van de rijken waren, kon deze niet betalen. Om de hoogte van de belastingaanslag te beperken, metselden veel inwoners de ramen dicht. Als camouflage van de aanpassingen werden de huizen vervolgens wit gekalkt.Dit hadden wij er niet achter gezocht, het geeft juist een heel fris, optimistisch straatbeeld. Het voelt echt alsof je op vakantie bent als je hier rondslentert.

[caption id="attachment_1729" align="alignnone" width="1024"]

Struinen door Thorn[/caption]

Terug het water op

Na zo’n 2 uurtjes slenteren, rond 16.15u, liepen we terug naar de haven waar de (laatste) boot weer zou gaan aanmeren. We namen plaats op het benedendek in de zon, met wederom een lekker drankje uiteraard. De boot bracht ons naar Wessem, waar wij nu niet zijn uitgestapt, en uiteindelijk na een uur en een kwartier varen terug naar Stevensweert.[caption id="attachment_1716" align="alignnone" width="1024"]

Uitzicht vanaf de boot[/caption]Het was een hele relaxte, leuke ervaring aan boord van de Cascade en om lekker te slenteren in de mooie plaatsjes. Dit is bovendien een activiteit voor alle leeftijden. We zien ons dit zowel met vriendinnen als met familie nog eens over doen. De Rederij biedt ook nog andere routes aan en mocht je zin hebben in een ‘bootfeestje’ dan kun je de schepen zelfs afhuren.Voor prijzen en afvaarten, check de site van de Rederij.Psst: de boot is geheel vernieuwd sinds wij gingen dobberen!Dobber ze!Liefs,Fleur

Wat kan het soms fijn zijn. Een frisse neus halen in de Limburgse bossen. Ik moet eerlijk bekennen dat ik het te weinig doe en dat terwijl er echt werkelijk op 5 minuten rijden de mooiste bossen en weilanden te vinden zijn. Tijdens de fietstocht met mijn moeder door het Heuvelland, maakten we ook een wandeling door de bossen. We troffen het, want het zonnetje liet zich zien.

Waar het begon

We slapen bij Bed and Breakfast 'Home at the end of the world'. Dit ligt in Slenaken, weliswaar bovenop de berg, dus je moet best een stukje wandelen om in het dorpje zelf te komen. We lopen op een smal pad langs een appelboomgaard. Mijn moeder lijkt het leuk om de appels van heel dichtbij te bekijken en neemt de grond ook even mee. Tip: doe goed schoeisel aan en geen witte kleding, je kunt vies worden. De Limburgse bossen kunnen glad zijn... De appeltjes hangen er verder mooi bij. Een enorme lachkik en vieze kleren later, maken we de boer blij door de appeltjes te laten appeltjes hangen en zetten onze wandeling voort richting het dal.

Bijtanken

Het is een flinke duik richting het dal en doen er een tijdje over om in Slenaken aan te komen. Een theetje gaat er daarom wel in. We stoppen bij Herberg Restaurant de Boswachter om even bij te tanken. Hier kwam ik 'vroeger' ook wel vaker omdat een vriend van mij hier werkte, erg leuk om hier weer terug te zijn. Je zit aan de voet van de Loorberg en ziet veel fanatieke fietsers langs komen. De bikkels die deze berg beklimmen beginnen bij de Boswachter flink te trappen, aanmoedigen is toegestaan (Let op voor mensen met een foetelfiets, lees E-bike). Altijd wat te zien dus.

Afkoelen

We zetten onze tocht voort. Wat we niet weten is dat we diezelfde berg, waar die fietsers ook allemaal opgingen, zelf ook op moeten. Wel op een speciaal voetpad, maar de hoogtemeters zijn hetzelfde. Vanaf dit wandelpad heb je prachtig uitzicht over Slenaken. Boven aangekomen lopen we het bos in. Heerlijk, want een beetje frisheid kunnen we wel gebruiken. Dit bos heeft enorme hoge bomen en een breed wandelpad. Hier en daar schijnt de zon door de bomen wat een prachtig zicht oplevert. Na enkele bochten komen we aan de rand uit. We kijken nu uit over België. Dit is een bekende fotoplek en we kunnen dan ook niet achterblijven. Ik geef de fotografen geen ongelijk: adembenemend mooi.

Bewoonde wereld

Via het pad langs de bosrand komen we uit in een weiland waar net de mais is afgedaan. De boer is twee stengels vergeten, een erg grappig gezicht. We zien de huisjes steeds dichterbij komen, dat moet Epen zijn. Mijn horloge zegt dat we op een mooie afstand zitten van 9 kilometer en dat voelen we wel in de beentjes. Niet alleen de afstand, ook de hoogtemeters zijn te voelen. Je moet dus wel iets over hebben voor dit uitzicht. Maar zeg nou zelf, dan heb je wel wat.

‍

Sit back & relax

We ploffen neer bij de Smidse. Vanaf deze plek, je raadt het al, heb je wederom een fantastisch uitzicht. Het terras zit bomvol. Niet gek, het is echt topweer, een felle zon met een koud briesje. Je zou zomaar uren kunnen blijven hangen. Door die flinke wandeltocht hebben we honger gekregen. We kiezen voor twee typische Limburgse gerechten: Oma's kippensoep en brood met gehaktbrood (ook door oma gerold). Ze vullen lekker en zorgen weer voor een klein beetje energie om de terugweg in te zetten. Niet wandelend, maar met de bus dit keer. Moet kunnen, toch?

‍

Laatste loodjes

De bus brengt ons terug naar Noorbeek. Nog één heuvel wacht daar op ons. Langs de weg spot ik een paar houten kisten waar Mirabelle (soort pruim) worden verkocht. Gewoon op goed vertrouwen met een bakje met muntjes. Ik leg er 1,50€ in en wij zijn trotse eigenaar geworden van een goed gevulde zak. De perfecte snack om ons die berg op te krijgen. We betreden de Bed and Breakfast, waarvan we de naam nu heel erg goed snappen. Wat voelt dit als 'the end of the World'. Wat was het een fijne dag met veel hoogtepunten. Moe en voldaan ploffen we op ons bed en staren nog een keer naar dat prachtige uitzicht, wat hebben we een geluk dat we in deze omgeving leven!

Meer lezen over Home at the end of the World? Klik hier.

Liefs,
Ellis

Even geleden werden we uitgenodigd voor een wel heel bijzondere ontmoeting, namelijk met dé Dame van bruisend wijnhuis: Domein Holset. Het domein is ongeveer 12 jaar geleden gestart als wijnhuis. Later besloten de eigenaren zich specifiek toe te leggen op mousserende wijnen, zo ook deze dame.

Lokale dranken

Zoals bourgondische Limburgers beaamt, houden wij ook wel van een  lekker drankje. Het lijkt ons dan ook leuk om zoveel mogelijk lokale varianten van alcoholische versnaperingen te gaan proberen en beschrijven. Te beginnen met deze hele toepasselijke;).

Achtergrondinformatie

Voor dit wijnhuis waren we afgereisd naar het zuiden, Lemiers om precies te zijn. Naast de eer om de nieuwste bruisende aanwinst te proeven, hebben we ook nog wat bijgeleerd over verschillende soorten wijn en het proces dat er aan vooraf gaat. Nu zagen we ook van dichtbij welke druiven überhaupt kunnen groeien op ons Limburgs land. We kregen een rondleiding door de wijngaard met o.a. wijnspecialist Kirsten Abels. Zij wist ons alle ins en outs bij te brengen van de verschillende druiven, wijnen en bijbehorende smaken die op het domein terug te vinden zijn. Wij waren nu trouwens aanwezig op uitnodiging maar we hadden evengoed op eigen initiatief op bezoek kunnen gaan. Er zijn namelijk diverse smakelijke en actieve opties die je als wijnliefhebber kunt reserveren.

Moment suprême

Aansluitend aan de rondleiding over de wijngaard, een groot uitgestrekt gebied met immens veel druiven en een prachtig uitzicht, is het tijd om de Dame te ontdoen van haar 'kledij' en op feestelijke wijze te sabreren (ontkurken met een speciale sabel). En bubbels kwamen er!

Proeven maar

Na dit feestelijke moment mochten we proeven. De dame is gemaakt van 100% chardonnay druiven. Eind augustus 2018 is ze in het assortiment verschenen in al haar jeugdigheid. Het is de droogste variant van het domein tot nu toe, met een vleugje vanille. Erg lekker, eigenzinnig en feestelijk als je het ons vraagt.

Bed and Breakfast

Naast het wijnhuis hebben eigenaren Marianne en Erik 1,5 jaar geleden tevens een Bed and Breakfast geopend. Een zevental kleurrijke kamers, verschillend in grootte, allemaal heel verschillend maar heel knus (we mochten even spieken) sieren het domein. Tevens is er een gezamenlijke woonkamer met keuken om te kletsen met andere gasten of om gewoon te genieten van het uitzicht.

Wijnliefhebbers opgelet

Dit mooie plekje, verstopt op een heuvel in Lemiers vlakbij de Duitse grens, kun je eigenlijk gewoon het beste zelf beleven. Zeker een aanrader als je een bruisende wijnliefhebber bent.

‍Domein Holset

Holset 34-36

6295 NC Lemiers 

Liefs,

Fleur

Noorbeek, niet ver van Slenaken waar ik tijdens onze fietstocht door Zuid-Limburg verbleef, is een van de meest zuidelijke dorpjes van Nederland. Het is een piepklein gehucht met jaarlijks heel wat toeristen. Dat begrijp ik wel. Het ligt te midden van het Heuvelland en heeft o.a. een heerlijk restaurant. Onze gastvrouw in de B&B raadde ons deze plek aan en we gingen daarom natuurlijk proeven. Ik heb het over Restaurant Du Nord.

Smaak

De dag dat wij bij Du Nord gingen eten was het overdag heerlijk weer. Ik had me een tikkeltje verheugd om te zitten in hun binnentuin, maar helaas koelde het te snel af waardoor we kozen voor een tafeltje binnen. Mocht je wel buiten kunnen zitten, doe het! Je zit onder de druiven- en laurierbomen en je waant je zowaar in het buitenland. Binnen zitten is trouwens ook echt geen straf. Dit restaurant is heel smaakvol ingericht. Er zijn donkere kleuren gebruikt en kaarsjes maken het knus en gezellig.

We nemen een kijkje in de kaart en kunnen moeilijk kiezen. Niet enorm veel gerechten, maar veelal mijn smaak en geïnspireerd op de Franse keuken. Mijn gezelschap gaat voor het vegetarische voorgerecht en het kippetje als hoofdgerecht. Ik heb zin in vlees dus ga voor de carpaccio en de steak. Voordat ons voorgerecht wordt uitgeserveerd mogen we al proeven van de papadum met een tomatensausje en vers geplukte druiven. Daarbij drinken we een lekkere chardonnay.

Wij bezoeken Du Nord op een vrijdag. We hebben gelukkig gereserveerd, want de zaak loopt snel vol. Vol verbazing heb ik trouwens gekeken naar de bediening die uit 1 persoon bestond. Ze had alles onder controle, niemand kwam wat te kort.

Starten doe je zo

Het voorgerecht van mijn gezelschap is een paarse quinoa salade met kwarteleitjes, bietjes en aioli. Best een grote portie, maar door de ingrediënten valt het niet zwaar en is er nog genoeg ruimte voor het hoofdgerecht. Mijn carpaccio is rijkelijk belegd met kappetjes, oude kaas, pijnboompitjes, rucolasla en nog veel meer lekkers. Het vlees is perfect op temperatuur en dun gesneden. Lekkere start, concluderen we beiden.

Stapelen

Nadat het voorgerecht is afgeruimd vraag ik een lekkere rode wijn voor bij het hoofdgerecht. Ik had een wijntje op de kaart zien staan met Syrah, daar hou ik wel van. En inderdaad, even later zit ik te genieten. De hoofdgerechten zijn leuk opgemaakt: ze stapelen hier graag. Mijn gezelschapkrijgt het kippetje, dat lekker smeuïg van smaak is met een citroenpartje in de kern. Er zitten enkele seizoensgroenten bij, een bedje van linzen en we delen samen een kommetje vers gesneden friet. Ik geniet van een dry aged steak die medium gebakken is. Er zit een bolletje kruidenboter bij en ook wat seizoensgroeten. Het vlees is ontzettend mals en goed op smaak. We eten beiden ons bordje helemaal leeg. Precies genoeg of misschien net iets te veel. Maja, het was zo lekker…

Ook al hebben we genoeg, zijn we toch wel benieuwd naar de nagerechten. We besluiten voor ‘klein en zoet’ (kleine lekkernijen met een kopje koffie of thee) en affagato al caffe te gaan. Ook dit peuzelen we helemaal op. Te lekker. De kopjes thee worden leeggedronken en we verlaten dit heerlijke restaurant.

Het is misschien stom om te denken, maar ik had niet verwacht dat zo’n, toch wel hip, restaurant te vinden was in dit kleine dorpje Noorbeek. De dames die deze tent runnen weten van wanten. Ze hebben een goede smaak qua interieur, gerechten en ze snappen hoe horeca hoort te zijn. En dat allemaal voor een vriendelijke prijs (we rekenden 110€ af). Het is misschien voor menigeen een stukje rijden, maar het is meer dan de moeite waard.

Restaurant Du Nord
‍Dorpstraat 186255 AN Noorbeek

Liefs,Ellis

Onlangs maakte ik samen met mijn moeder een roadtrip door het Heuvelland. Op de fiets welteverstaan, en nee geen e-bike! We gingen op zoek naar bijzondere plekjes en zouden volop in beweging zijn. Maar uiteindelijk wilden we vooral genieten van alles wat het Heuvelland te bieden heeft. Je zult nog een aantal keer verhalen gaan tegen komen over deze trip, maar ik ga starten met ons bijzondere verblijf: Home at the end of the world

At the end

Wanneer je vanaf het noorden richting Slenaken fietst of rijdt, ga je waarschijnlijk denken: Hoe ver kan ik nog gaan? Net voor het bord 'België' sla je linksaf en rijdt je tegen B&B 'Home at the end of the World' aan. Dit bijzondere plekje lijkt inderdaad aan het einde van de wereld te liggen, zo voelt het althans. Maar zo is het in werkelijkheid niet. Deze plek ligt midden in het mooie Limburgse Heuvelland. Vanaf de tuin kijk je uit over een deel van dit bijzondere landschap.

In de tuin staan verschillende fruitbomen en kruidenplantjes, vergezeld door diverse prachtige andere planten. De tuin is niet enorm georganiseerd, maar juist dat maakt het mooi. Gelukkig zijn er verschillende hoekjes ingericht om uit te rusten en te genieten.

Ontbijten

Jeanette, de gastvrouw van deze B&B, serveert iedere morgen ontbijt op het door de gasten zelf aangegeven tijdsstip. Bijna alles van dit top ontbijt is zelf gemaakt en komt uit de tuin of is speciaal gehaald op de markt in België. Het zelfgemaakte brood was heerlijk smeuïg, lekker met de zelfgemaakte kweepeer jam met tijm en een beetje geitenkaas. Iedere dag een andere, zelf gemaakte compote, marmelade of confiture (ik weet niet het meer precies.. :) sorry Jeanette). Daarnaast is er ook nog vlees en kaas, wat fruit en zelf gebakken cake om het ontbijt af te maken. Wanneer je het niet op krijgt, gaat het mee als tussendoortje tijdens het wandelen. Genieten.

Wandelen

Op dag twee van ons verblijf gingen we niet fietsen, maar wandelen. Jeanette weet je precies te vertellen welke wandelroutes het mooiste zijn en praat hier met veel plezier over. We kozen voor de wandeltocht richting Epen. Pakweg 10 kilometer, dat moest wel lukken. We kregen een kaart mee en hadden een heerlijke wandeldag door de prachtige appelboomvelden, Limburgse valleien en kneuterige dorpjes.

Lekker vertoeven

Home at the end of the World heeft twee slaapkamers. Toevallig dat we ze beiden konden bekijken omdat de andere gasten er nog niet waren. Wij sliepen in de Engelse kamer met twee aparte bedden. Dit is bovendien de  meest lichte van de twee. De andere kamer is iets groter, heeft een bedstede en is een stuk donkerder. Beiden zijn heel sfeervol en dus een feestje om in te verblijven. Onze kamer keek uit op het weiland achter het huis waar de koeien overdag vertoeven. De kamer heeft een bad. Bad-en douchegel (met een te lekkere geur) en shampoo zijn aanwezig. 's Nachts is het hier heerlijk rustig, dus we hebben geslapen als roosjes..

Deze B&B is speciaal. Dat komt niet alleen door de fijne ligging, midden in het Heuvelland maar ook nog op 20 minuten rijden van Maastricht, maar zeker door de persoonlijke aandacht die Jeanette voor haar gasten heeft. Zowat alles wat je eet komt uit haar eigen keuken, de inrichting past precies bij de omgeving en er hangt een heerlijk relaxe sfeer in huis. Helemaal opgeladen fietsten we weer huiswaarts. Wat hebben we genoten.Wil je ook een keer gaan slapen bij 'Home at the end of the World'? Bekijk dan vooral eens de website hier.

Schilbergerweg 5
6277 NX Slenaken
043 457 3239

Liefs,Ellis