Natuurlijk kennen we allemaal de Maas die door Limburg haar weg vindt. Maar aan de oostelijke kant van Limburg stroomt de Geleenbeek. Misschien niet bij iedereen bekend en dat is jammer. Zoals de naam al doet vermoeden stroomt de beek o.a. ook door Geleen. Dat is mijn geboorteplaats en we kwamen er vroeger dan ook erg vaak. Eerlijkheid gebiedt te zeggen, dat ik er nu al een hele tijd niet meer geweest ben. Het werd tijd om weer eens een kijkje te gaan nemen, want ze hebben flink gewerkt aan het gebied rondom de beek. Onderweg stopten we ook even bij Pater Karel en Jots.

De geschiedenis

Vroeger slingerde de beek door het landschap. Maar de mens heeft hier verandering in gebracht door er rechte, gekanaliseerde waterstromen te maken (zo ken ik de Geleenbeek ook, rechttoe rechtaan). Deze aanpak zorgde ervoor dat het water zo snel mogelijk afgevoerd werd uit de beekdalen. Later bleek dit niet de beste oplossing voor de natuur waardoor de Provincie Limburg is gaan investeren in de natuurlijke habitat van de beek. Dat moest ik zien.

Wandeling

Samen met mijn moeder maakte ik een wandeling langs de Geleenbeek. Wel zo toepasselijk, dat deden we vroeger ook. We liepen richting Munstergeleen/Sittard, langs de beek, richting Pater Karel (insteken bij de beekstraat - Geleen). Vanaf mijn ouderlijk huis (in Oud-Geleen) is het een wandeling van ongeveer 5 kilometer. Gelukkig scheen het zonnetje heerlijk en stond er een lekkere winterse bries. Echt genieten.

De paden zijn trouwens soms wat modderig, dat komt doordat de werkzaamheden pas zijn uitgevoerd. Het merendeel van de paden is goed begaanbaar. Er kan zelfs gefietst worden.

Kaarsje branden

Wanneer je over het bruggetje bent gegaan kom je vanzelf de bordjes richting het kapelletje van Pater Karel tegen. De man die bekend kwam te staan door zijn helende handen. Jaarlijks bezoeken duizenden mensen deze kapel voor de rust en branden er een kaarsje. Nog nooit was ik hier geweest, dus moesten we natuurlijk even spieken en ook zelf een kaarsje branden. Ook al ben ik niet gelovig, voelde het toch goed om even binnen te zijn geweest. Het is een plek voor iedereen.

Tijd voor thee

Na wat innerlijke rust te hebben gevonden lopen we richting Jots voor een kopje thee. De weg wijst zich wederom vanzelf. Wanneer je de kapel uit komt gelopen staat het direct aangegeven. Jots is een lunchzaak, maar wij drinken er alleen een kopje verse muntthee met honing. Het is er landelijk ingericht en prima te betreden met vieze schoenen :). We rusten even uit en wandelen dan terug richting huis.

Kwak!

We lopen links achterlangs Jots weer het veld in. Wederom nemen we een bruggetje over de Geleenbeek, nu niet van hout maar van steen. Via een grindpad lopen we richting het poortje om wederom langs de Geleenbeek te kunnen lopen. De zon schijnt prachtig op de beek en de eendjes hebben plezier. Heerlijk om zo te genieten van de natuur.

De Geleenbeek bestaat allang niet meer uit rechte waterstromen. Tegenwoordig slingert 'ie weer vrolijk tussen de mooie natuur die zich eromheen heeft ontwikkeld. Wij gaan snel terug om meer te ontdekken van deze veelzijdige beek.

Een uitgebreide wandeling is hier te vinden.

Liefs,
Ellis