Wat is er nu fijner dan op je dooie gemakje lekker struinen door een stad? En dan bedoel ik niet om te winkelen of knabbelen, maar echt om te kijken wat er allemaal te ontdekken valt. Een stadswandeling, dit keer downtown Sittard.

Een aantal zaken springen in mijn hoofd als ik aan deze stad denk, namelijk: Toon Hermans, de gezellige Markt waar diverse evenementen worden georganiseerd en Jo Eerens. Ik ging op pad, kwam onderweg een aantal locals tegen en vervolgde mijn weg via de volgende route:

Zefke Mols

Ik ging van start bij La Ligne, een nieuw gedeelte in de stadskern. Van hieruit wandelde ik door een stukje winkelstraat (Voorstad), per ongeluk richting het standbeeld van ‘Zefke Mols’ dat ligt aan de Brandstraat bij de opgang naar de Begijnenhofwal. Zefke was een bekend volksfiguur. Hij leefde op straat en was te herkennen aan de medailles die hij had opgespeld. Toen hij op 81-jarige leeftijd stierf was de bevolking aangedaan. ‘Jo Erens’, een bekende Sittardse troubadour, schreef een lied voor hem als eerbetoon. Zijn standbeeld komen we later op de route nog tegen.

Petruskerk

Van Zefke liep ik verder en dook op de goede gok een zijstraat in dat mij bracht naar het kerkplein. En je raad het al, ik stond binnen no time voor een behoorlijke kerk, te weten de Petruskerk. Alle ins en outs over deze kerk, en alle andere kerken in het centrum van Sittard kun je hier teruglezen.

Jo Erens

Na een bezoek aan dit pleintje en de kerk nam ik weer een zijstraat, deze keer bracht mij dit op de Kapittelstraat, een prachtige brede straat met mooie oude bouwstijlen en bomen, met de zonnestralen erop gericht een prachtig beeld. Hier trof ik de volgende bekende Sittardenaar: Jo Erens. Geheel in stijl met een gitaar op zijn schoot. Hij was een bekende Limburgse zanger en zong al zijn liedjes in het Sittardse dialect. Zijn beeld stond eerst op het Tempelplein maar is in februari 2017 verplaatst naar het Kloosterplein. Leuk om even mee te pikken.

Basiliek OLV van het Heilige Hart

Ik liep verder, met de bocht mee naar rechts waar ik de Basiliek Onze Lieve Vrouw van het Heilige Hart aantrof. Een leuk feitje over deze kerk: In 1883 werd de deze door paus Leo XIII, als eerste kerk in Nederland, tot basiliek verheven (basilica minor). Na het bekijken van deze basiliek liep ik rechtdoor richting markt. Hier trof ik wederom een kerk (er liggen er 5 in totaal in de stadskern), de Sint Michelskerk, ook wel Paterskerk.

Oudste café

Maar wat hier net zo leuk is om te bekijken is… het oudste café van Sittard! Café de Gats is het oudste café van de stad met een gezellig terrasje en nostalgie vanbinnen. Dit laatste heb ik van een local, ‘de Gats’  is namelijk op maandag gesloten. Ik was er aan het begin van de week en had dus pech. Maar ik kom zeker nog eens terug.

Via de doorgang naast het café vervolgde ik mijn weg via het Kerkepad naar opeenvolgend de J’ arduin d’ Isabelle, het bekende Toon Hermans huis (waarnaast een prachtig vrij toegankelijke rozentuin ligt) en uiteindelijk mijn favoriete plekje, de Ursulinen tuin.

Toon Hermans

Toon Hermans is denk ik wel de meest bekende Sittardenaar. Ik ken deze ‘cabaretier’ (hij was veel meer dan dat) via mijn vader die ons zijn voordrachten liet zien op tv. Het Toon Hermans huis dat is geopend in Sittard, was het allereerste inloophuis voor iedereen die met kanker te maken heeft (gehad), zelf of zijn/haar omgeving. Op de binnenplaats staat een beeld van Toon en aan de zijkant van het bebouw is een tekening die door hem is gemaakt terug te vinden. Meer over het ontstaan en de inhoud van dit initiatief vind je hier.

Ursulinen tuin

Ik wandelde verder, op aanraden van een aardige Sittardse jongeman, naar de Ursulinen tuin. Hij vertelde mij dat ik daar een perenboog zou aantreffen die vol in bloei zou staan. Mijn nieuwsgierigheid werd direct gewekt dus ik begon te lopen. Wauw, hij had niets gelogen. Wat een mooi plekje, en hoe leuk dat er eindeloos veel peren hangen aan dit romantische bogenpad. Die moest ik even van dichtbij bekijken. Ik heb er overigens geen geplukt;). De boog staat temidden van een bloemenveld en tegenover een grasveldje aan het water, dat zich volgens mij heel goed leent voor een picknick. Mocht je liever neerstrijken op een groter grasveld dan kun je ook altijd nog doorwandelen naar het stadspark.

Natuurlijk was mijn bezoekje op een zomerse dag met volop zon. Dat wil echter niet zeggen dat er met minder weer niets te beleven valt. Zo is o.a. het oudste café ook van binnen reuze gezellig en zijn de verschillende basilieken stuk voor stuk ook een bezoekje waard!

Lees je deze blog en denk je: ‘Ik weet nog veel meer leuke plekjes die ik hier niet terug lees!’? Laat het ons dan zeker even weten in een reactie of via de mail. Wij ontdekken graag nog meer van deze stad.

Liefs,
Fleur

‍